Verhalenbank

De Verhalenbank

De geschiedenis van Roosendaal bestaat niet alleen uit feiten en getallen, maar ook uit persoonlijke verhalen! Hier lees je de persoonlijke geschiedenissen en anekdotes van Roosendalers, in hun eigen woorden. We blijven verzamelen, want iedereen heeft wel een verhaal te vertellen. Wat is dat van jou?

Wil je iets met ons delen? Op onze website kun je direct een verhaal insturen, maar ook een reactie plaatsen bij verhalen van anderen.

Stuur hier je verhaal in

Hier ben je nu:

Zoeken
Thema
Periode
Locatie

421/432 van de 447 verhalen

Misdienaars

Bewogen jaren einde 1940. Ik had het genoegen om als misdienaar te mogen fungeren in de Huiskapel van het ziekenhuis Charitas. Samen met nog wel een achttiental jongens onder wie mijn twee broers Toon...

Marechaussee op de kaai

Jan Mol denkt nog vaak terug aan de marechaussees die tijdens de mobilisatie vlakbij zijn ouderlijke woning in een wachthokje zaten: “Wij woonden aan de Dwarskaai 1, pal aan de schuiven, daar waar...

Herinneringen van een kind

Ondanks het feit dat ik in juli 1940 geboren ben, heb ik toch een aantal herinneringen aan de oorlog. Wij woonden sinds november 1943 aan het Stationplein. Oma van Wely woonde op de kade in een huis...

Geen televisie, wel een radio in 1948

Wij hadden thuis een radio van het merk Erres. Om precies te zijn een KY 517. Zo één waar nog Marconi-lampen in moesten. De radio gaf zelf aan wanneer de lampen vervangen moesten worden. Het licht...

Een gebeurtenis rond de bevrijding van Roosendaal

Bij het lezen van de door u gepubliceerde verhalen over de jaren 1940-1944 kwam in mijn herinnering een nogal vreemd verhaal naar boven. Na de bevrijding van West Brabant begin november 1944 kwam ik...

Bevrijding Roosendaal 30 oktober 1944 en jaren daarna

Roosendaal, oktober 2015.

1940-1945

Toen de oorlog begon, zag niemand het aankomen. Maar in de Oudenboschse haven lag een bootje, ’n ding van niks, en er woonden een keurige man en vrouw op. Hij deed volgens zeggen in missaals en...

Tante Anna en de Vrouw

Hoe is het toch mogelijk dat mensen waaraan ik tientallen jaren niet meer gedacht heb, nu ineens voor me gaan leven? Ik zie ze weer helemaal voor me en met het zien komt de behoefte ze te beschrijven....

Smid Kees moest terug naar zijn dorpke

Hij kreeg bloemen toen hij na jaren voorgoed terugkeerde naar het mooiste plekske op de wereld, Moerstraten. Kees Gommeren gaat er nooit meer weg., , , , , , , Vader Gommeren was smid; Kees en...

Pietje Erdal

Inleiding

Onze verloving

Al waren Jan en ik helemaal zeker van onze liefde voor elkaar en al was het tussen ons beklonken, toch waren we daarom nog niet echt verloofd. De toestemming van onze ouders ontbrak nog, zo was het nu...

Mijn reis naar Middelburg

Al een paar keer heb ik ervaren dat ik nooit zo word overspoeld door herinneringen, en nooit zo word geconfronteerd met het feit dat alles van vroeger definitief voorbij is, als wanneer ik met de...