De fiets op met mooi weer woensdag.
Natuurlijk naar mijn favoriete plek,
het Molenbeekpad en het Everland.
Even de sores en ellende achterlaten.
Vlinders en hommels kruisen mijn pad.
Het zijn tekenen dat de lente in aantocht is.
Veel fietsers en wandelaars genieten,
dankbaar dat we dit mogen meemaken.
Maar wat me verder nog overkwam,
het staat op mijn netvlies gebrand.
Kinderen die liepen te spelen op straat,
en een vader met vrolijke speelse kinderen.
Terwijl ik passeer staat een meisje te juichen,
uitgelaten van blijdschap roept en zingt ze:
’’Mijn papa is lekker thuis ,mijn papa is lekker thuis’’.
De vader kijkt me ietwat onwennig en verlegen aan .
Het is een waar genot om zo’n kind blij te zien,
wat gelukkig nog niet met zorgen is belast.
Vrij van problemen in de grote mensenwereld,
die hard kan zijn en meedogenloos soms toeslaat.
Cees Sep, Roosendaals Dichters Collectief – R.D.C. “De Ganzenveer”
Samen beleven we meer
Reacties op dit verhaal