Herinneringen aan George Notenboom (1906-1987)

Het verhaal

Herinneringen aan George Notenboom (1906-1987) 

Wim Gilbers, tegenwoordig woonachtig in Hulst, heeft in Rotterdam de kunstenaar George Notenboom leren kennen. Pas later kwam hij erachter van Notenboom een geboren Roosendaler is en dat hij een belangrijke Roosendaalse kunstenaar was. Daardoor kwam hij, via museum het Tongerlohuys, achter meer informatie over Notenboom. Dankzij het boek over ‘het complete grafische werk’ van Notenboom komen er bij Gilbers herinneringen boven. Lees ze hier in zijn eigen woorden. 

“Wat mij direct opviel was de passie en enorme hoeveelheid aan producties van zijn werken die hij naast zijn dagtaak wist te maken. Bijzonder leuk en opmerkelijk ontdekte ik in het boek, dat George Notenboom in 1944 hier in Hulst een illustratie heeft gemaakt van de Hulsterse molen op de stadswal, op hooguit 1 kilometer afstand van mijn woning. Het beeld is nog steeds exact hetzelfde en dus heel herkenbaar.”

Huidige molen van Hulst, foto gemaakt door Wim Gilbers (2024)

Werken en het boek van George Notenboom die worden bewaard in het Historisch Informatiepunt
In het Tongerlohuys is een potloodtekening van George Notenboom aanwezig. Dit was een voorstudie voor een linosnede van de Hulstse molen, 1943-1944. 

Potloodtekening voorstudie Hulstse Molen – George Notenboom

Hieronder zie je de linosnede die George Notenboom heeft gemaakt van de Hulstse molen, in 1944. Deze linosnede is (net als de voorstudie in potlood) gepubliceerd in George Notenboom 1906-1987: het complete grafische werk, cat.no. 78.

Prent van de molen in Hulst, gemaakt door George Notenboom in 1944

Herinneringen van Wim Gilbers aan George Notenboom, 7 mei 2024
“Begin jaren zestig van de vorige eeuw van 1963 tot en met 1966 heb ik aan de R.K. Nijverheidsschool St. Joseph in Rotterdam drie jaar tekenles gehad van George Notenboom waarbij reclametekenen het belangrijkste onderdeel betrof. Dit omdat ik al in mijn vroege jaren geïnteresseerd was in lettertypen en het maken van boekjes. Ik heb hem leren kennen als een zeer vriendelijke, eenvoudige leraar met een groot vakkundig inzicht en een menselijke visie. Hij heeft mij als eerste op het spoor gezet tot het uitoefenen van mijn beroep als grafisch ontwerper tot aan mijn pensionering. Hij heeft bij mij de basis gelegd op het gebied van lettervormen, karakters en kleurverhoudingen bij het maken van voornamelijk affiches, meestal voor commerciële producten. Zijn inspiratie daarin was enorm groot.”

Jaren later, begin jaren zeventig, had hij mij en mijn vrouw bij hem thuis uitgenodigd om eens bij te praten. Zijn woning was in de stadswijk Blijdorp in Rotterdam en er hingen veel van zijn prachtige werken die ik toen volop heb kunnen bewonderen. Ik vertelde van mijn eerste baan bij een reclamebureau waar ik naar mijn mening te weinig verdiende en dus op dat moment werkte als opmaker bij een krant in een destijds sterk veranderende wereld van drukwerk naar offset. Hij reageerde direct met de woorden: “Nou, opmaken kan ik ook heel goed hoor”. Waarmee hij toch duidelijk een ander soort opmaken bedoelde. Het viel me toen op dat hij een subtiele vorm humor had. Dat bleek ook wel toen hij aan mij met een glimlach zijn ingelijste zelfportret in de hal liet zien.”

“Mijn illustratieve werkzaamheden hebben zich altijd beperkt tot het maken van airbrush-schilderijen, illustraties bedoeld voor publicitair gebruik en het maken van platenhoezen. Na mijn opleiding bij George Notenboom heb ik later de academie en fotovakschool gevolgd, maar ik heb altijd met warme gevoelens teruggekeken op de eerste aanzet die hij heeft gegeven tot het werk dat mijn latere leven heeft bepaald.”