Vor iemand van ‘Òons Taoltje’ die verjaort

Het verhaal

Jaorige, van harte gefielesieteerd mee oe verjaordag.

Een dag vandaog, waarop gij netuurluk ietske mir mag.

’t Is ‘n dag, waarin gij zijt vandaog ‘t middelpunt.

Dur iederéén van ‘Òons Taoltje’ oe van harte gegund.

Vandaog zijn dur méinse die aan jou déinke.

En jou veul gluk en de nódige wijsheid schenke.

Gegund worre oe de schóónste jaore van ‘t leve.

Die ge opeluk in goeie gezondheid nog meut beleve.

Ok ‘n deel van oe leve mee ‘t ‘Roosendaols dialect’.

Waor agge prebeert de aantwoorde te geve, perfect.

In de Drie wees Gegroetjes waor ééns in de zeuvel weke,

mee òònze dialectgroep ‘t ‘uiswaark’ wor nagekeke.

Hiep, hiep hoera, ‘t is tog bizonder om jaorig te zijn.

Voruit, op deze dag duirom mar mee ‘n extra glaske wijn.

Wij allen van ‘Òons Taoltje’ wéinse oe ’n schóóne dag.

En dagge nog éél l laank in óons midden zijn mag.

Òons Taoltje

Meej de Roosendaolse Dialect groep ‘Òons taoltje ,,.

Zitte we dan op woensdagmiddag in ̓t kleine zaoltje.

Speule ̓t spel van letters, woorde, komma’s en stripkus.

Waor d’n ène zee ‘t is zo, en d’n aandere zee weer zus.

Af en toe lóóp ‘t gesprek wellis wa uit ‘t verbaand.

Mar dan treejt òònze meester op meej vaste haand.

Gelijk zijn me dan aollemaol stil en luistere goed.

Naor wie ‘t fout eet en wie ‘t goed doet!

Dialect liefhebber nogmaols Preficiat!

Affiche: Het Roosendaols Dictee in 1997, collectie West-Brabants Archief.