Het verhaal
Waor is dieje móóie speulse kiendertijd gebleeve.
Da me as volkske van Kasdonk waare geweeve,
In òònze onschuld ,speulend op straot en ’t kerkplein.
Meej fantasie volle spellekes, meer dan ’n dozijn.
De Sient Sjorsschool waar ’n jongesschool.
En nao schooltijd voetbalde me op ’t kerkplein,
spulde ’t spel in ’n vriendschappelek welzijn.
Och ,’t gieng’r gemoedelek aon toe, éél frivool.
Van de groote mèènse wèèreld wiese me nie veul.
Me kreege les van méésters die zeer structureel.
òòns zooike baldaodige jonges hiewe onder de duim.
Doch van tijd tot tijd kreege me ok wel ’n pluim.
D’Eilig Artschool waar ’n meskesschool,
daor hiewe alléén de nonne de touwkes strak.
Op zullie manier kreege ze de meskes wel mak.
Stelregel, orde en tucht, zo luidde ’t parool.
De kerk en de schoole maokte de dienst uit,
in òònze soms berucht bekend staonde buurt.
iederéén kende mekaor van naom en stemgeluid,
in òònze gemoedeleke en gezellige volksbuurt.
Kasdonk, nao d’n oorlog ’n buurt in volle bloei.
Lankzaom begon de wijk aon ’n gezonde groei.
Bouw planne wiere dur volop gesmeed,
zo da werreke konne worre aon besteed.
1948: Begoone wier meej bouwe in de Kroninkswijk.
De droom van veule uize zoekers wier werkelekheid.
Kasdonk wier grooter mede dankzij de Philips vestigieng.
Da gebeure bezuirgde in de wijk ’n waore kenterieng.
’t eeste wienkel centum diende zich aon,
’ t koope in ’t centrum van de stad waar gedaon.
Kruidenier, bakker, kapper, slaoger en sigaorezaok,
koope op Kasdonk waar vanaf dieje tijd altij raok.
De schoenmaoker, de kleermaoker, en de melkboer .
Lest genoemde dee elleke dag z’nne toer.
Trouw kwaam ie meej z’n pèèrd en melkkwaoge,
deur aon deur, om melk bestellinge op te vraoge.
Ok de groenteboer liet z’n eige nie onbetuigd,
meej z’n pèèrd en kaar fééstelek opgetuigd.
gekletter van pèèrdehoeve op de kasseie,
waorna de edele diere alles rustig liete betije.
’t café van Piet de Paus, neie nie d’n dieje van Rome,
tegeover de Eilig Artkerk, iederéén waar daor wellekome.
Bekend in d’n ééle omtrek vor aandelslui en zaokelui.
Mar ok vor boere ,burgers en ambachtslui.
De Parklaon meej rozebottelstruike in ’t plantsoen.
Eikeboome vijver en gras, kleurrijk in ieder seizoen.
Leraore, doktoren en fabrikaante woonde daor.
Toegegeeve, ’t zogenaomde je van het zowaor.
Nouw preseteere dur zich aandere bevolkingsgroepe,
diej zich as gastarbeiers voele geroepe.
Mar meej ’n gewirwar van aandere cultuure,
Is ’t dikkels moeilek vor leiders om te bestuure.
Samen beleven we meer
Reacties op dit verhaal