Televisietoren

Het verhaal

Mooi te zien vanuit ons kamer raam, de televisietoren.

De zon schijnt, het is koud, autoruiten zijn bevroren.

Voldaan, zonder spijt, hebben we een mooi uitzicht.

Vooral ‘s avonds, wanneer hij staat, fel verlicht.

Heersend, groots, over de hele Roosendaalse stad.

TV- en radiozenders ontvangend en verspreidend, meer dan zat.

Hij is overdag en ‘s nachts heel goed te zien,

Dat honderdzesenvijftig meter hoge “dieng”.

Onmisbaar in deze moderne tijd van de techniek.

En op zijn kop staat nog een metershoge piek.

Ooit met de bedoeling binnenin een restaurant.

Maar dat plan raakte al gauw wal noch kant.

Och groot “dieng” wat moeten we toch zonder jou?

Blijf daar maar mooi staan, bij warmte en in de kou.

Mooj te zien vanuit oons kaomerraom, de tillevisietore.

Ut zonneke schent, tis koud, otoruite zen bevrore.

Voldaon, zonder spijt, emme we mooj uitzigt.

Veral saovens, wanneer tie staot, fel verlicht.

Èérsend over de éle Roozedaolse stad.

TV en raodio zenders opvaangend en verspreiend, méér dan zat.

ij is overdag en ok snachts eel goed te zien.

Da oonderd zes en véftig meter óóge “dieng”.

Onmisbaor in dezen tijd van de moderéne tegniek.

En op zunne kop staot ne meters óóge piek.

Oojt meej de bedoeling binne nin un resteráánt.

Mar da plan raokte al gááw wal noch káánt.

Och gróót dieng, wa motte we tog zonder jou.

Bleft daor mar mooj staon, bij wáármte en in de kouw.