Vernissage ‘Ons Rosendale’
Gedicht over ons Roosendaal, geïnspireerd door de tijdelijke tentoonstelling 'Ons Rosendale' in het Tongerlohuys
Het is weer een drukte bij de school.
Ik zie fietsen, auto’s, groot en klein.
Bij de poort wacht ik op mijn kleinzoon.
Turend, kijkend naar haast elk kind.
Kijk daar komt hij, heel gezwind.
Met een rugzak vol bagage?
Drukke en stille kinderen, schreeuwen,
Gillen, lachen en huilen, zoekend naar
Ouder, oma of opa, vangen regendruppels.
Vol vuur vertelt hij wat “we” gaan doen.
De toekomst is voor hem verleden tijd.
Maar een uur pauze is 60 minuten.
Doch dat laat hem voor het was!
De bolleboos is dik in z’n sas.
Samen beleven we meer
Reacties op dit verhaal