Meej ut Rosedaols Treffe
komme wij mekaore awir tege.
Eindeluk gaot de parkeergaragie ope
vor de middestaanders echt ne zege.
Laank emme ze gezeet, di gao ier nie goed
at nog langer duurt, is iederjeen bankroet.
Waor kunne wij dan nog flappe tappe?
Hope zaand, slik en stjene
laage maonde vor oos deur.
Wij mar waaachte, ut mienste wa wij verwaachtte,
da de gemjeente oos is serieus naam,
in ooze drang daor we zo naor smaagte.
De kraome van de weekmart staon wir op z’n plek
en emme wir ne goeie stek.
Wok die meese emme daor geleje
wok asse tege zullie zeje:
Ut is geve en neme in ut leve,
Soms moette mjeer geve dan neme!
Da zal altij wel zo blijve
niettemin wul ik wel un stukske over Rosedaol schrijve.
Da Burgemjeester Marijnen en de zijne
fier meuge zen op d’r binnestad
en ope we meej z’n alle, da me ut argste emme gat.
Nou gaon we fjeeste en doe niemand mir un beklag
En ope de middestaanders nou op veul kwoopgedrag.
Ik kom van Sprundel en zaag da ammel aon
Mar Rosedaol profileer zich vortaon.
Succes, proficiat, ik gai op jullie prat.
Samen beleven we meer
Reacties op dit verhaal