Vernissage ‘Ons Rosendale’
Gedicht over ons Roosendaal, geïnspireerd door de tijdelijke tentoonstelling 'Ons Rosendale' in het Tongerlohuys
Roosendaal is Rue Faubourg d’Anvers
van sjieke en verlopen lieden.
Het heeft naast kroeg- en duiventilplezier
niet zo heel erg veel te bieden.
Er rijdt hier steeds een laatste trein
van het zuiden naar het noorden
en uiteraard ook omgekeerd
naar opgeruimder oorden.
De spanning tussen noord en zuid,
veel bepraat, weinig begrepen,
komt hier kwiek het keelgat uit
met rulle r’s en platte lettergrepen.
In Roosendaal, te ver van de Schelde,
leeft men met houterige zwier,
geleend van kosmopolieten,
die huizen in ’t stationskwartier.
Samen beleven we meer
Reacties op dit verhaal