Pesterijen

Het verhaal

Geertje waar ne bijzondere ‘n appaarte, ok zun geboorte was al nie van ‘n leien dakske gegaon. Tot lang daorna bleef ‘t sukkele, weinig eten en veul bleite soms nachte lang. Da eed zo’n paor jaor geduurd totdat ie op de been waar en wa buite kon gaon speule. Maor ok doar wou da nie goed lukke omdat de andere jong al gauw deur are da Geertje anders waar.Onder ‘t buurten op de straot are de buur vrouwen ‘t er ok al over gad, hij zaag zo bleek en zunne kop waar veuls te lang vor zo’n klein manneke. En zo aar Geertje zunne eerste bijnaam “de mangelpee”. De kiendere op school wiesen da ok en ze aren d’r zelfs ‘n liedje op gemaokt om Geertje te pesten en te koeieneren. Bijna iederee dag riepen ze “Geertje is een kwee”, “Geertje is een kwee”, “Geertje is een mangelpee”. Lang ee Geertje nie op die school gezete hij kon ‘t allemaol nie bijbene. En zo kwam ‘t da Geertje ne” bijzondere” vor z’n eige bestwil naor ‘t bijzonder onderwijs moest.

Alles gieng zo jaoren verder tot Geertje in de puberteit kwam, hij wies nie wat em overkwam, hij kon er zelluf nie mee uit de voete. Z’n moeder aar ’t ok wel gemerkt en gezien, toen Geertje op ne’n morrege uit bed kwam, zunne pyamabroek stond aon de voorkaant strak gespanne mee ’n flienke bult erin. Ok moeder wiest daor gin raod mee. Nao ’t aovond eten waar ze mee vaoders over begonnen hoe da nou verder moest. Die wies daor ok ginne raod mee, want van “seksuele voorlichting” aar toen nog nooit niemand gehoord. En omdat ie er gin raod mee wies en om er vanaf te komme zee hij “dan mot ie er mar ne knoop in leggen”, dan gaoget vanzelf over,da moes ik vroeger ok, en daor was ’t mee opgelost over en uit.

In zun puberteit waar er toch veul veraandert, Geertje waar lichaomelijk flienk deurgeschote, maor geestelijk waar ie ’n bietje stil blijve staon. En zo aaren ze dan toch nog ne baos vor em kunne vinne. Simpel waark da wel, ge moest er staark vor zijn en vol kunne ouwe. Hij was op ne tuinderij gaon werke en d’n eerste dag moest ie mee ne schoffel al ’t onkruid wegschoffelen en opruimen. Tussentijds waar de baos is gaon kijke en ’t gieng allemaol goed. S’aovonds bij ’t waarm eten waar Geertje er nog nie en toen ie er twee uur laoter nog nie waar wier moeder toch ongerust en zij tegen vaoders gaot den baos is belle wat er aon d’aand is. Den baos waar gaon kijke en Geertje zun fiets stond er nog en jawel or helemaol achterin de tuinderij stond ie nog te schoffele. Den baos vroeg mar Geertje motte gij nie naor uis oe vaoder en moeder zijn stik ongerust en t’aovondete is ok stik koud. Geertje zee nors niemand ee gezeed da’k moes stoppe. En zo waar ie van s’morreges 8 tot s’aovods 8 gewoon deurgegaon, zonder schafttijd en zonder thee of koffiepauze, z’n ete zaat nog in zunne knapzak. De baos is em toen mar mee den auto naor uis gaon brenge. Als ’n wolf aar ie ’t aovondeten naor binnen gewerkt hij waar d’r stik mee klaar, maor voordat ie gieng slaopen zee ie nog gaaw even: Ik gaon daor nie mir naor toe ! En daor waar ’t mee gedoan.

Naor lang beraod hebben ze toen een baantje gezocht in ’t fabriek, want alleen waarken zaat er nie in, en da gieng goed. Ok op sociaal gebied trok ie een eel eind bij. Het vrouw- en maansvolk aaren Geertje stillekes aon mee ne sneer en wa gekkigheid verteld wa dat in ’t leven allemaol dee. In zun prive leven aar tie ok al ’t een en ’t aander meegemaokt. Vaoder en moeder waaren uit de tijd geraokt en Geertje waar een aantal jaoren bij zun zuster gaon wonen en die aar em veul geleerd in ’t uisouwe. Zo kon Geertje toch nog naor een aontal jaoren alleen gaon wonen. En da gieng wonderwel goed. Ok in zijn vrije tijd aar tie zun draai gevonne, want zo kon d’m ieder week-end vinne in ’t cafe van Fientje Smulders. Doar waren ok zijn vaste maoten. Eerst en vooral Kiske Knappers. Kiske aar ’n klein gebrekske hij waar geboren mee ’n aoze-lipke. Ze aaren hem d’r aon geolpen, ge kont er nie veul mir van zien, mar ge kon ’t wel nog hore. Kiske kon de “K’ nie goed uitspreke en zee vor de “K” altijd de “N’, het klonk dus als Niske Nappers, waor tie al eel lang de bijnaom aon overgehouwe aar van de “Nip Nap”. Niemand kende nog zijn naom mar de NIP Nap kende iedereen.

Verder waar daor nog Frie van Sjaone een verstokte vrijgezel. Frie aar dikwijls sterke verhaolen en kon de zaok nogal eens opnaaien en vor de gek ouwe. Dit trio konde uittekene aon de tapkast bij Fientjes. Het cafeke van Fientje waar een oud boeltje, ge kont er nie veul verrinewere, ’t waar zogezeed mee zunne tijd stil blijven staon. De piesbak en de plee waren nog achter buiten en van binnen ’n ouwe tapkast en ’n biljart mee ’n grote biervlek in ’t laoke. De fleskes bier kwamen nog uit de kelder om da ze daor zo lekker koel bleve. Geertje aar daor z’n vaste plek aon de kop van de tapkast, daor mocht niemaans gaon staon en iedereen wies da. Wanneer agge daor toch gieng staon aar de poppekast. Nao zoveul jaor was zelfs de vloer flienk ingesleten d’r zaat een hele zonk in de tegels. Daor kon dem uit tekene, da waar Geertje zunne plek. Als hij daor gieng staon waar ’t laoje geblaoze, hij kwaam alleen van zunne plek om te piese en dan gieng ’t weer verder, totdat ’t zogezeet in zunne nek stond. Iedereen wiest als Geertje kokhalsde en een golf bier terug in zijn glas liet lopen steevast zijn antwoord was Geertje hee genoeg, Geertje gao naor uis.

De week daorop waar ’t weer zover, Frie en de Nip Nap zaten op de kruk en Geertje stond zoals altij op z’n vaste plek. Geertje waar weer flienk aan ’t laoje totdat zun blaos vol waar en hij zee: Ik zal eerst maar is wa warm waoter naor achtere brenge. Hij liep naor de deur om naor buiten te gaon en toen hij deze opentrok deinsde hij ’n bietje achteruit waant ’t stond zo verschrikkelijk te regene, ’t viel mee bakke uit de lucht. Geertje riep naor Fientjes: Zeg Fientje mag ik nie over den drempel piese want ’t regent dat ’t zekt buite en dan wor ik zeiknat. Ge doe mar wa ge nie laote kunt zee Fientje. Da aar Geertje goed gehoord. Hij knoopte zunne gulp los haalde z’n sjaorel naor buite stapte naor buite draaide zijn eige om en pieste zo over den drempel ’t cafe in. Fientje aar ’t nie zo gauw in de gaote, maor Frie en de Nip Nap vielen bijkaanst van de kruk.

De plas wier steeds groter op de vloer van ’t cafe, totdat Fientje ’t in de gaote aar en mee ne grote kreet gilde: Gij vuilen doerak, oontigge daarm wa doede nauw allemaol ge staot eel m’n cafe vol te piesen. Geertje klopte em nog eens goed af en zei toen:goei gereedschap mot droog hange aanders gaoget roeste. Ik hem toch gevraogd of ik over d’n drempel mocht piese en gij zee ge doe maor wa ge niet laote kunt, nou en da em ik gedaon. Ge ruim ’t allemaol zelf op vuile vulderik, ik zal eens ne dweil vor oe gaon haole. Geertje dweilde zun pies op vrong om buite uit liep terug naor de toog, gooide de natte dweil bij de Nip Nap op z’n kop en zee: hier edde gij ok wa. Fientje waar stom verbouwereerd, Frie en de Nip Nap lagen dubbel op de knieen van ’t lachen. Heel droog zee Geertje : Fientje edde gij nog ’n pilske vor me want ik em dorst. Hij dronk van zijn pilske, kokhalsde, ‘t bier liep terug in zijn glas en hij zee: Geertje ee genoeg, Geertje gao naor uis, Houdoe en tot ziens.

De week daorop kwam Geertje binnengestrompeld en nam zun vaste plek wir in op de kop van de toog. Wa is er gaonde zee Frie. Ge loopt as ne maankepoot t’ lek wel of dagge mee ’n paor orlevoete loopt. Da kan ok wel kloppe zee Geertje. Wa aren op ’t werk ’n weddeschap da ik de aovondvierdaogse nie zou kunne lope. Nou de eerste drie aovonde gin centje pijn, mar vanaovond de leste aovond hem ik flienk afgezien jonge, ik weet nie wat er opdoet, mar ik hem ’n paor zere pote jonge da wulde nie gelove. Halverwege ben ik er uitgestapt en da kost me ok nog es veul cente, want ik heb ok nog de weddeschap verlore. Gif me dur eerst mar es een Fientje, misschien da ’t dan wel beter gaot. Mar Geertje agge nou zukke zere pote ed dan doe de toch oew schoene uit. Da kan ik wel es efkes doen, kwaod kan ’t in ieder geval nie en as ik ze strak nie mir aon krijg dan gaon ik wel op m’n sokke naor uis. Groot wiere Geertjes ooge toen ie zun schoene uit aar, hij vloekte van godsakker de ju, nondeju en zo nog veul meer. Wa ist allemaol zee de Nip Nap. Nou kik zelf maar ze hebben mun steunzole in mun schoene omgewisseld, de lienkse zit rechts en de rechtse zit lienks. Da zulle die rotzakke op ’t werk wel gedaon emme om de weddenschap te winne. Op ’t end van dun aovond liep ie op kousevoete zigzaggend naor uis, van de zere pote mar ok van dun draank.

Het zal ’n dag of acht laoter gewiest zijn da Geertje zunne plek wir in kwam nemen, mar toen ie binnen kwam zagen Frie, Fientje en de Nip Nap ’t al. Geertje liep nog steeds maank. “T gao nog nie goed zee Fientje. Da is nie mir van mun pote , da gao hartstikke goed. Ik ben dun aandere dag naor de dokter gegaon, mar die zee da dat vanzelf wir goed zou komme. Mar toen ik bij dun dokter waar heb ik gelijk gevraogd of tie is naor mun kont wou kijke. Ik zeg tegen de dokter ik denk da ik die ok deurgelope heb. Ik moes van de dokter mun broek laote zakke en veurover gaon staon zodat ie ’t goed kon bekijke. G”ed niks deurgelope, mar g”ed ’n paor prachtige aombeie. Ge zult ze drie keer per dag in motte smere mee sperma aar den dokter gezeed. Ik hem da vijf daoge vol gehouwe jonge mar toen gieng ’t nie mir, ik ben ne vrijgezel en dan drie keer per dag vor sperma zorrege da houdt nog ginne dekhengst vol. Ik ben toen terug gegaon naor dun dokter en ik em uitgeleed dat da zo nie langer kon om drie keer per dag van gewitwel te doen. De dokter aar groote oge opgezet en toen moest ie eel aard lache, ik zee wa ist er allemaol. Jao aar dun dokter gezeed ge mot er gin sperma aon smere maor sperti, da is ’n zalf die ge bij de drogist zo kunt koope, en daor ben ik nou eergiesteren maor mee begonne en ’t helpt goed.

Ze aaren t’ al dikwels gezien as ter wrouwvolk binnenkwam in ’t cafe. Geertje kon er dan z’n ooge nie vanaf ouwe, ok wanneer Fientje de kelder in war gewiest en terug naor boven ’t trapke op kwam loerde Geertje stiekem in ’t bloeske van Fientje. Geertje aar ter wel zin in mar kon mar nie aon ’n vrouwke geraoke. En met dat ie zo zaat te denken gieng de deur open en kwaam ’t doof Naontje ’t cafe binnen. Naontje waar stokdoof , zo doof da ze elke keer aon ’n aander moes gaon vraoge wa da ze zelf gezeed aar. Ze zaag meteen Geertje en gieng gelijk naor ‘m toe want ze zaag toch wel iets in ‘m. Ze vroeg aon ‘m wa wilde gij drienke van mijn en gelijk vroeg ze d’r achteraon: wa em ik nou ok wir gezeed. Geertje trok ’n grote moel open en riep knoer aard: Wa wilde gij drienke van mijn: Naontje zee tegen Fientjes doe mij mar ’n paoterkesbier van Geertje. Da gieng zo ’n hele tijd nog door. Naontje waar wel doof mar nie stom. Toen ze dik boven d’r theewaoter waar en ze veul dove praot begon te krijge zee ze ok nog tegen Geertje: ik zou mee jou best is wa meer wulle dan ’n pilske drienke. En gelijk d’r achteraon : wa zee ik nou Geertje ? En Geertje herhaalde weer knoer aard zoda eel ’t cafe kon ore: ik zou mee jou best wa meer wulle dan ’n bierke drienke. Nou zee Naontje kom mee dan zijn we mar ’s weg en samen strompelden ze ’t cafe uit.

’N Week laoter zaten ze d’r weer met z’n drieen. Hoe is ’t gewiest mee Naontjes vroeg de Nip Nap benieuwd as tie waar. Geertje waar dan wel ginne slimmerik maar liet z’n eige nie uit ore. Gift die manne is wa te drienke dan ouwe ze tenmienste d’r gezever zee Geertje. Ik heb vor jou wel wa aanders in m’n boekske staon zee Frie van Sjaone. Die is nie doof en verstaot alles wa da de gij zou wulle jongske, die wit wel van waante, daor komde ginne praot bij te kort, die hoefde nie telkens te herhaole. Zal ik vor jou is ’n afspraokske mee d’r maoke ik ken d’r tenslotte eel goed.

Geertje wier toch benieuwd en vroeg, wie is da dan. Nou da weduwvrouwke in ’t derde uiske van de Strijpstraot, ge wit wel da uiske mee da dakkappelleke. Geertje wies ok wel dat da vrouwke d’r nog pontifikaol uitzaag. Die wult ommers niks wete van mijn jong. Ik kan ’t toch vraoge, agge nie waogt kunde ok nie winne. Geertje iew ne slag om zunne aarm en zee: doe maor wa ge nie laote kunt. Nou ik zie ze toevallig morrege en dan zal ik er gelijk over begiene en dan kom ik nog wel bij jou langs om te vertelle of ’t deurgaot. Geertje zaat wir tot zunne nek toe vol, hij hikte, ’t bier liep wir uit z’n nek terug in z’n glas en hij zee Geertje zit vol Geertje gao naor uis.

Frie van Sjaone aar ’n afspraok kunne regele, waar bij Geertje langs gewiest en gezeed dat ie vrijdagaovond om acht uur langs kon komme. Och jao zee Frie nog as de raomekes van ’t dakkappelleke openstaon is ze vor jou thuis en vergit nie om oew eige ok nog goed te wasse, want ze is nogal proper witte. Vrijdags aar Geertje z’n eige is goed in ’t sop gezet, ’t moest er nou toch maar is van gaon komme aar tie bij z’n eige gedocht. Toch waar ie nie helemaol zeker van zun zaok, maar jao zunne juuk waar toch groter als zunne pijn en mee z’n s’zondags pak aon waar ie vertrokken. Frie aar ok nog gezeed as tie belde moest ie maar even naor boven kijke naor ’t dakkappelleke en roepe : hier is Geertje vor ’t bezoek. Zo gezeed zo gedaon. Hoe dichter ie bij ’t uiske kwaam hoe zenuwachtiger hij wier ’t art klopte in zunne keel. Daor waar ’t uiske en de raomekes stonden open. Geertje belde aon dee ’n stap achteruit, keek naor boven en riep: hier is Geertje vor ’t bezoek.

Mee giengen de raomekes waogewijd open er wier ’n volle emmer mee waoter over zun sodemieter gekapt en gelijk wier er geroepen : en ier edde ’n emmer mee natte liefde en ’n natte broek, houdoe en bedaankt ee. Geertje waar eerst minuten lang stil en overompeld, er kwam langzaam onderuit vanuit z’n binnenste n’ gegrom als van ’n gorrilla. Wel godv. de godv. de nondeju, smeet nog ’n steen deur ’t raom naar binne, staampte nog ’n aantal keren tegen de voordeur en gieng toen al vloekend en tierend weg. Vanuit ’t dakkappelleke wieronbedaorlijk gelachen. Vanaf dieen tijd als ze over Geertjes sproken zeeen ze ge wit wel de “natte Liefde”. Naor ’n paor jaor kende niemaand Geertje nog bij z’n echte naom en was voor iedereen de “natte Liefde”.

De deur van ’t cafe gieng open en daor kwaam Geertje binnen puitnat. Was da Geertje zee de Nip Nap regent ’t zo buite edde oewen paraplu nie bij, ge zij net ne verzopen kat. Is oew afspraokske nie deurgegaon ge zijd al zo snel terug. Ik wies nie dag ge van de liefde zo nat kon worre jong. Zeg Fientje gift em wat te drienke dan wordt ie van binne ok nog ’n bietje nat. Wa zal ’t zijn Geertje zee Fientje (die toch wel ’n bietje meelij mee um aar ’t waar tenslotte toch d’r beste klaant). Geertje iew z’n eige goed en zee: doe me maar ’n glas mee waoter. Nou vielen ze bijna alle drie stijl achterover van verbaozing, Geertje aon ’t waoter, de wereld zou nog eerder vergaon da dat Geertje waoter zou drienke. Ben de ziek jonge, das toch niks vor jou, waoter. Geertje zee dur verder ginne ene, mar z’n gezicht sprak boekdele. De Nip Nap en Frie slingerden em d’n hele aovond deur over z’n liefdesaovontuur da Fientje op ’n gegeven moment zee: zo is’t genoeg gewiest ee manne. Geertje bleef vast op z’n plek staon op de kop van de toog, dronk t’ ene glas waoter na ’t aandere totdat ’t zunne nek uit kwam. Geertje zit vol, Geertje gao naor uis. O jao maokt de rekening maar op dan zal ik alles nog betaole wat er staot Fientje, dan is da ok uit de wereld ziede.

De week daarop kwam de “natte Liefde” nie opdraove. Drie daoge laoter is Fientje naor z’n uis gegaon, maar er dee niemand open. Ze is toen naor z’n zuster gegaon want die aar ne sleutel. Saomen hebben ze Geertje gevonden slaopend op de baank, totdat Fientje ‘m wakker wou maoke, want ineens viel Geertje om: dood. En zo is ’t leven afgelopen van de “mangelpee” alias de “natte Liefde”. En goei volk ’t ouw cafeke is er nog steeds. En agge op ’n zondag middag in zo ’n soort cafeke komt kikt dan naar de kop van de toog of er ‘n ngesleten plek op de vloer is. Dat is de plek waor Geertje z’n hele leven heeft gestaon en denkt dan bij oew eige: Dat hij moge ruste in vrede. Amen.