Kapelberg

Het verhaal

In de maand mei viert Ons Lieve Vrouwke op de Kapelberg aan de Deurlechtsestraat weer hoogtij. En dan wordt het weer een drukte van belang. Het welbekende plaatje, de kapel en de laan met bomen er naar toe vanaf de Deurlechtsestraat. Hoeveel keer al gefilmd en gefotografeerd? Hoeveel mensen gingen ons voor in het verleden? Van alle rang en stand, dat weet ik wel. Aan de overkant woont de Familie Thielen. Deze mensen zorgen al jaren lang voor het dagelijkse schoonmaak en onderhoud van de kapel. Heel vroeger was het een boerderij/woonhuis met voorin het café. Ik weet nog wel dat de limonade daar lekker was. Op de houten vloer werd wit zand gestrooid, waarna enkele tekeningen werden gemaakt met een bezem. De houten tafeltjes en stoelen sierden verder het café. Totdat de eerste bedevaartgangers ‘s morgens al vroeg binnenkwamen voor koffie. Dan was er al gauw niet veel meer over van de tekeningen op de vloer. Maar de mensen hadden er de moeite voor gedaan. Zo ook op het terras voor het café, waar met hark en bezem getekend werd.

Het geeft een grillig contrast de Kapel, daterend uit de 16e-17e eeuw, en de auto-industrie die zich er om heen gevestigd heeft. De auto-industrie en boulevard die op korte afstand bijeen is gebracht en Borchwerf 1 genoemd wordt. Niet fraai, maar het is niet anders. Wanneer iemand de laan naar de Bergkapel bewandeld, kan men er vanuit gaan dat die persoon er een bedoeling mee heeft. Ik ga mezelf maar na! Zodra de grote deur opengaat bevindt de bezoeker zich in een stille omgeving. Op een paar ijzeren bakken staan nog verschillende maten kaarsen die men kan offeren. Nog steeds kan men hier de kaarsjes (waxinelichtjes) aansteken en laten branden. En niet te vergeten de noveen kaarsen. In veel kapellen tegenwoordig kan dat niet meer. Daar worden lichtjes op batterijen gebruikt. Vermoedelijk om brandgevaar te voorkomen en ook vanuit het oogpunt van hygiëne. De twee offerblokken staan er om het kaarsengeld in te gooien. Per slot van rekening, niks voor niks. Bovendien is het geld ook nodig voor onderhoud, vernieuwing enz. vanzelfsprekend.

En wanneer het eens een koude dag is in de maand mei, dat kan goed hoor, dan komt de warmte van de vele kaarsjes die de bedevaartgangers opsteken je tegemoet. In het midden van de kapel staat het altaar met het beeld van Onze Lieve Vrouw van zeven smarten, de Troosteres der Bedroefden. De muren om haar heen vormen een kapel in de Bergkapel. En op de buitenkant van die muren zijn de zeven staties geplaatst. Alleen aan het schuifelen en verplaatsen van voeten is te horen wanneer de bedevaartganger zich van Statie naar Statie begeeft. Er zijn zeven staties die men kan bidden, als volgt,

Statie 1. De Profetie van Simeon bij het opdragen van Jezus in de tempel.

Statie 2. De vlucht naar Egypte.

Statie 3. Het zoekraken van Jezus in de tempel.

Statie 4. Maria ontmoet Jezus op zijn lijdensweg naar Calvarié.

Statie 5. Maria staat onder het kruis.

Statie 6. Maria omhelst Jezus dode lichaam na de kruisafname.

Statie 7. Jezus wordt begraven.

Hierbij kan het Rozenhoedje gebeden worden met de Rozenkrans .

Per fiets of met de auto, van heinde en verre, overal komen ze vandaan. Ook gaan er nog veel mensen te voet naar het kapelletje, om te bidden. Mensen die dagelijks even binnengaan voor een kort gebed en er een kaarsje opsteken.

Vooral in de examentijd van scholieren. Voor zieken, verslaafden enz. wordt er gebeden om een goed verloop en afloop voor betreffende personen. Traditie is het dauwtrappen op Hemelvaartsdag vanuit Oud-Gastel. Ieder jaar vertrekken ze vanaf de Markt om 6.00 uur begeleidt door de fanfare ter Bedevaart naar de Kapelberg. Na een gebed en kaarsjes opgestoken te hebben is er voor iedereen een bak koffie met worstenbrood. Op de terugweg speelt de fanfare “Het Brabantse lied”. Er zijn mensen die hun hart en verdriet komen uitstorten bij ons lieve vrouwke. Bidprentjes met namen van overledenen, papiertjes met geschreven tekst om een gunst te vragen aan Maria, hangen aan de muur. En volop echte bloemen. Het valt me op dat er toch nog veel jongeren in de Kapel komen bidden. Voor veel mensen is het een vertrouwde plek. Ik ben er onlangs zelf weer geweest en ga dan de staties biddend langs. Kom dan tot conclusie dat ik al 65 jaar lang, bij mijn weten, een paar keer per jaar de Kapelbezoek. Vooral in de maand mei haast elke dag.