Het fotohokje van de V&D

Het verhaal

Als ik aan de V&D denk, denk ik aan de roltrappen die we namen om op de tweede verdieping te komen. En daar stond hij dan: helemaal achterin de hoek tussen de cd’s: het fotohokje!

Ik was 11 jaar toen ik samen met mijn beste vriendin Pauline naar de stad toeging. Naar de V&D, op zoek naar het fotohokje. Nu maar hopen dat ie niet bezet was. Of defect.

Het gordijntje was open, dus we konden erin. Giechelend deden we het gordijntje weer dicht, gingen samen op de kruk zitten en stopten een paar guldens van ons zakgeld in de automaat. Breeduit lachend. Wanneer komt die flits nou?

Daarna weer het hokje uit en wachten op het resultaat. Wat duurde dat lang. Maar daar kwam ‘ie: een zwart-wit- foto van ons samen op pasfotoformaat. De één stond er maar voor de helft op, maar wat was dit leuk!

De foto prijkt nog steeds in mijn dagboek van toen.

De afbeelding bij dit verhaal is een impressie, gegenereerd met AI.