Doorbroken stilte

Het verhaal

De wereld blijft geluidloos, hoewel er

hard en klaar gesproken wordt

door megafoons vooral en tegen duizenden

gelijke kapsels en tegen dezelfde

richting van de neuzen waaronder

de mond open is, het verstand blindelings

omdat steeds één gelijk ongenadig geldt.

Jouw woorden liggen onder het ijs

verborgen naast je woelend dromen

en je uitgesproken mening verstomt.

Geruchten gonzen. Het is beter

zwijgen tegen wie je niet kent

of tegen wie je vermoedt dat zij

één gelijk aanhangen als de nacht valt.

Muziek klinkt uit de pianola terwijl

in gelijke tred rijen voortbewegen

voor de borst het stalen wapen,

want meer gelijk dient zwaar bevochten.

Ondertussen blijven de woorden, hoewel

zomer, onder het ijs en de dromen daartussen

onder zonneklare omstandigheden, verborgen.

Je verstand opent de ogen, jij sluit je mond

en föhnt het bevroren water als daad van verweer.

Aanhoudend ontsnappen woorden

aan dit verbredend wak, ontkomen hoorbaar

aan het zwijgen. Je schreeuwt het nogmaals uit,

klinkers op de weg naar vrede. Wie vandaag

in vrije toom luisteren mag, hoort de doden spreken.