Het verhaal
Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was
kwamen ze telkens over de Oude Markt aangelopen,
namen de stenen trap, bovenaan stonden jouw deuren open,
en daar, al hoger, zongen ze voor de eeuwigheid.
Nu zoveel jaren later loop ik over diezelfde Markt
en ligt er een rode loper over jouw uitgesleten treden,
een opstapje naar een avondvullend programma
hier op aarde, van acht tot elf, dan is het klaar.
Het zijn nu eenmaal andere tijden, die kapen jouw aangezicht.
Maar ook gaat eeuwig voor ’t ogenblik,
zij die geloven haasten niet,
altijddurend is hun gezang dat in je muren zit.
Samen beleven we meer
Reacties op dit verhaal