De Kortendijksestraat

Het verhaal

Het was september 1999. We woonden nog maar net een week in de Kortendijksestraat, toen we ’s morgens vroeg wakker werden van een vreemd onbekend geluid. Het leek wel alsof de vuilniswagen voorbijkwam. Bas en ik keken elkaar aan, sprongen uit bed en tegelijk liepen we naar het raam om te zien waar die herrie om half zes ’s morgens vandaan kwam. De gordijnen werden opzij geschoven, waarna we meteen verblind werden door een fel lichtschijnsel. Toen onze ogen seconden later daaraan gewend waren, konden we zien wie of wat ons gewekt had. “Commando’s! Het zijn de commando’s!”, riep Bas triomfantelijk. En inderdaad,, hij had gelijk, het waren de commando’s. Een groot aantal mannen in hun legeroutfits met groene baretten werd door een grote vrachtwagen afgezet bij de achteringang van de commandokazerne in Roosendaal. En die achteringang kwam uit in de Kortendijksestraat, toen ook onze straat..

Met een diepe zucht, sloeg ik, Jenneke, de gordijnen weer dicht. De commando’s dus. Hoe vaak zou dit zich hierna nog herhalen. Moest ik nu met watten in mijn oren gaan slapen, omdat de kans bestond dat de commando’s misschien wel ’s morgens zouden arriveren bij het commandoterrein? De tijd zou het leren.

Uiteindelijk hebben we er zo’n anderhalf jaar gewoond, daar in de Kortendijksestraat. Het was een heerlijk rustige straat en onze achtertuin was wel twintig meter lang. Vanuit de tuin keken we uit op het grote sportveld van de commandokazerne die achter ons lag. Af en toe zag je die mannen een rondje rennen op het sportveld, maar verder zag je ze nooit. En het aantal keren dat ze ’s morgens in de vroege uurtjes werden afgezet, was ook op een hand te tellen. ‘Wat een heerlijke rustige achterburen die commando’s’, moet ik haast gedacht hebben. Pas later kwam ik erachter dat dat kwam doordat de Roosendaalse commando’s toen tijdelijk, voor een paar jaar, verhuisd waren naar Bergen op Zoom, in verband met de toen nog komende nieuwbouw van de kazerne in Roosendaal…

Waar we in de Kortendijksestraat wel – en veel meer – last van hadden, waren jongelui die in het weekeinde uitgingen. Vanaf de wijk Kortendijk met de fiets naar het centrum van de stad en ’s nachts, al dan niet beschonken, weer terug natuurlijk. Verschillende keren is onze auto de dupe geworden van dat uitgaansvolk, doordat de zijspiegel er af werd getrapt. Best vervelend, want het laten vervangen van zo’n spiegel is niet gratis. Dat kostte toch weer een flink aantal duiten van onze verdiende centen. Van dat geld zou je bijvoorbeeld ook lekker uit eten kunnen gaan..

Al met al was het toch best een fijne tijd daar in de Kortendijksestraat. We hebben er met plezier gewoond en als ik er doorheen fiets, gaan mijn gedachten nog wel eens terug naar die commando’s en onze autospiegels.

Foto: Een luchtopname van de aanleg van geluidsschermen lang rijksweg A58, tussen afrit 24 (Roosendaal) en afrit 23 (Roosendaal-Oost). Links wijk Burgerhout, rechts Kortendijksestraat en Commandobaan met Engelbrecht van Nassaukazerne en Takspui met Leijsdream, 1994, Ministerie van Verkeer en Waterstaat, collectie West-Brabants Archief.