Vernissage ‘Ons Rosendale’
Gedicht over ons Roosendaal, geïnspireerd door de tijdelijke tentoonstelling 'Ons Rosendale' in het Tongerlohuys
Op zondag 15 mei 2011 gaf Het Roosendaals Kamerkoor o.l.v. Ted van der Heijdt een concert in de Moeder Godskerk, waarbij het repertoire dat men op de concertreis naar Engeland in Canterbury en Oxford had laten horen, nogmaals aan bod kwam. De orgelbegeleiding was in handen van Tannie Muijsenberg-van Loon.
Vanaf het begin werd duidelijk dat iedereen hard gestudeerd had op het repertoire, dat, zoals gebruikelijk, opmerkelijk en verrassend was. Tannie opende met een ongewone prelude van R. Vaughan Williams, waarbij ze meteen de toon zette voor het verdere concert. Het koor zong, na een aarzelende inzet van de tenoren, mooi homogeen het serene Lord have mercy van Mendelssohn. De verschillende delen uit de missa brevis in C van Leopold Mozart werden, dankzij het stijlbesef van de voortreffelijke dirigent, perfect uitgevoerd. Na het wat stroef klinkende Bitten van Beethoven kwam de prachtige koorklank weer helemaal terug in het mooi ingetogen To Thee O Lord van Rachmaninof. In het grappige en luchtige Allegro van Wolstenholme bewees Tannie haar vakmanschap door een goed gebruik van de registers. Het koor zong vervolgens met orgelbegeleiding Cantique de Jean Racine van Fauré, waarbij de balans tussen orgel en koor jammer genoeg niet optimaal was. Zeer verrassend waren de twee pareltjes Ave Maria en Ave verum corpus van Javier Busto. Prachtige muziek die met overgave werd gezongen. Ondanks het feit dat de bassen en alten wat onderbezet zijn, leverden de twee Spaanse stukken van Mompou en Massoti Littel een mooie homogene koorklank op.
Het tweede orgelintermezzo was een feestelijke fanfare van Purcell, die met veel gevoel voor stijl door Tannie werd gespeeld. Het meest opmerkelijke stuk was een arrangement van psalm 150 door Vic Nees. Het werd door het koor met duidelijk plezier gezongen en dat toverde een glimlach op de gezichten van het publiek. Met het aangrijpende Sentence of Death van Sjostakovitsj bewees het koor eens te meer dat amateurs zeer opmerkelijke prestaties kunnen leveren. De moeilijke intervallen werden professioneel en schijnbaar moeiteloos gezongen. Het boeiende concert werd besloten met I will arise van Wood en Abide with me van Sterndale Bennett.
Een prachtig concert van een hoogstaand koor!
Samen beleven we meer
Reacties op dit verhaal