Vernissage ‘Ons Rosendale’
Gedicht over ons Roosendaal, geïnspireerd door de tijdelijke tentoonstelling 'Ons Rosendale' in het Tongerlohuys
Och mijn Kwakkelkooi, badje aan de Nieuwstraat
Gij stond voor iedereen paraat
Die zoveel van uw gunste liet genieten
Zodat er vele met een zwemdiploma jou verlieten
Ouderen en invalide zochten er hun vertier
Ja badje nauw bende te oud, al was heter altijd fijn
Straks zal er de eeuwige stikte zijn
Het zal er vreemd zijn, als ge zonder water staat
En de glazen voordeur voorgoed op slot gaat
Met pijn in vele roosendaalse harten
Zal de sloper straks zijn werk gaan starten
Klinken geen voetstappen meer in de kleedkamer
Alleen de sloper met zijn grote klinkhamer
Maar bedenk ook hier, wat eens was is niet meer
En wat niet was, is nu weer, De Stok.
Samen beleven we meer
Reacties op dit verhaal