Hoe veel weet jij eigenlijk van de familie van Loon? Of de geschiedenis van De Molenstraat? En wat hebben Pastoor De Groot en Deken Derikx meegemaakt in het Tongerlohuys? Onze verhalenvertellers weten er alles van. Stap binnenkort binnen bij De Drie Weesgegroetjes en ontdek meer over ‘Mie van Loon’. Of hoe de Zeeuwsche kap van vrouwke Schuit de oorzaak was van vissen in de gracht van het Tongerlohuys.
Onze verhalenvertellers nemen de bezoekers anderhalf uur mee naar het verleden van Roosendaal. Terwijl ze vertellen, luisteren bezoekers tussendoor naar muziek uit de jaren ’50 of bladeren door oude foto’s van de familie Van Loon. Vaak brengen de verhalen herinneringen boven. Soms van de luisteraars, andere keren van de opa’s of oma’s. En soms zitten luisteraars op het puntje van hun stoel. Bijvoorbeeld wanneer kleine Dreeke door de kapelaan betrapt wordt op vissen uit de gracht…
Wil je een keer komen luisteren?
Je bent van harte welkom in De Drie Weesgegroetjes (Molenstraat 42, Roosendaal) waar we elke keer een ander verhaal vertellen. Entree kost 5 euro en je krijgt hier een heerlijk kopje koffie of thee bij. Elk verhaal duurt ruim een uur, waarna er alle tijd is om herinneringen op te halen en na te praten. Reserveren is nodig. Dit doe je door te mailen of bellen.
- zondag 16 maart om 14.00 uur: Molenstraat deel 1
- woensdag 16 april om 19.30: Molenstraat deel 2
- donderdag 15 mei om 13.00 uur: Familie van Loon
- dinsdag 17 juni om 14.00 uur: pastorie Tongerlohuys
Reserveer alvast jouw plek door te mailen of bellen. Elke sessie is er namelijk plek voor 20 bezoekers. Wil je onze verhalenvertellers een keer op jouw locatie inzetten? Dat kan ook!
Alvast een tipje van de sluier
Ben je benieuwd naar de verhalen? Hieronder kan je een klein stukje lezen over de pastorie. Het Tongerlohuys heeft een rijke geschiedenis, waarin een zekere Deken een grote rol heeft gespeeld:
De nieuwe lente bracht een nieuw gezicht op de pastorie. Een pastoor-deken. Deken Derikx.
De man met breed postuur werd plechtig binnengeleid door kapelaan Bonaventura. De huishoudster zag hen beiden door de hal naar haar toe komen. Zij vond het een komisch zicht: de stille, magere en behoedzame kapelaan naast de imposante en wat luidere deken.
Om de gespannen sfeer wat te breken, heette ook zij hem welkom en vroeg hem: ‘En meneer de deken. Familie van schilder Dirckx? Henri Gerard Dirckx?’, terwijl zij naar zijn olieverfschilderijen wijst.
De deken haalde zijn neus even op en zei met strakke blik: ‘Mijn naam is ‘Derikx’. Met ‘é’ niet ‘i’. Hiermee maakte hij meteen duidelijk dat het steeds correct moest worden uitgesproken. De huishoudster heeft daarna nog vele binnenpretjes gehad als zij de krant opensloeg en zag dat zelfs in de kranten zijn naam verkeerd gespeld werd.
