n Vaareke en Chirurg

Het verhaal

n Vaareke

’t Waar wir maondag. En dan is ’t aaltij bingo aovend in ’t Buurt ’uis. Ge wit toch ommers aollemaol wel oe atta gaot! ’t is eigelek ’n èèl stòm spelleke orre. Zo tij agge binne kòmt kunde ’n boekske, kaòrtje of ’n leike kòòpe. D’r zit ’ne mèèns op z’n stoeltje aon ’n taofeltje die precies wit oe ad ’t ’r aollemaol aon toe gaot en wie attter allemaol kòmme en zo.

’t Zijn mééstal ammel dezelfde mèènse or. Den Bingomééster kikt op z’n orlozie, en roept dan zo aard attie kan as da den Bingo gaot begiene. IJ mòt meej iederéén reekening ouwen ee. Ge mòt dan lùistere naòr nummerkes die afgeroepe worre dur den Bingomééster. De goeie mòtte dan durstréépen op oew boekske, kaortje of leike wa ge gekocht et toen agge binnekwaam. ’ t Kan gebeure dagge nie aòn oew tal kòmt, mar oewen buurman wel.

Mar jao, ’t val nie meej, mar daor mòtte teege kunne, orre. En edde dan is ’ne kéér alles goed, dan roepte zo aard agge kunt “bingo”! Nie vor de leut of flaauwekul roepe, want dan meude nie mir meedoen. Ge kunt dan ’n pak koffie, of ’n scheemerlaampke, of ’ne w.c. bril winne. Kort dur d’n bocht gezeed ,’t is mééstal iets wa ge al et of nie kunt gebruike. Nie veul biezonders dus. Mar ge wuld toch oe spullekes laoten zien wa dagge gewònne et at afgelòpe is aon iederéén.

Op ’ne goeie maondag aovend kòmt er iemaand dur de straot gereeje mee ’n vaareke aachterop zijn fiets. Jantje, die daor in die straot wòònt en iederéén kent , roept naòr dieje fietser. Jantje roept trouwes naor alleman at daor òm gaot orre. IJ staot trouwes òk bekaant den éélen dag aòn ’t straot. Afijn!

’’Zeeker gewònne mee den bingo?’’, roept Jantje naòr dieje fietser. “Jao”, zee ta vaareke.

Chirurg

D’r waar òòit in ’ t West Braobáánse is ’ne Chirurg die alles moes doen in ’t zieken’uis. Gebroke leejemaoten opnuuw goed zette, ’n verbaandje ier en ’n lapke daor lèège. Mar òk moes ie, omdat ie den éénigste chirurg waar in da zieke’nuis, operéére. Zo van alles wa zèèg mar. En in ’n boereduirp witte ommers ammel oe atta dur aon toe gaot nie waor.

Op de weekelekse kaortaovond in z’n stamcafé vroog ter is iemaand aon ’m of attie wellis verkéérd snee mee ’t operéére. “Jao zeeker”, zeetie, “dikkels genòg, mar ik blijf vòl ouwe, ’k zal ’t potverdikkoppe leere. Al kost ’t ónderd boere.”

Foto: Bingospelers op terras tijdens jaarmarkt Kaaike Boven in 1980, collectie West-Brabants Archief.